PRAKTIJKINFORMATIE

AUTONOOM THERAPEUT
Waarom ik ervoor koos een particuliere praktijk te openen en niet langer binnen het kader van de gezondheidszorg te werken. En waarom ik de naam 'psychotherapeut' veranderde in 'autonoom therapeut'.

VERSCHILLENDE VORMEN VAN BEHANDELING
Wanner kies je voor een intensieve, inzichtgevende therapie, en wanneer kan er beter wat anders gebeuren?





AUTONOOM THERAPEUT
[Deze website heb ik gemaakt in 2006 en het centrale begrip is: psychotherapie/psychotherapeut. Dit deel over de autonome therapeut is een aanpassing uit 2009 aan de veranderde situatie.]

Sinds januari 2007 valt de psychotherapie binnen de basisverzekering van de gezondheidszorg. Hierdoor hoeft er voor een behandeling niets of relatief weinig betaald te worden. Dat moet u zich goed realiseren alvorens u besluit met mij in zee te gaan. Mijn BIG-psychotherapieopleiding [BIG= beroepen in de gezondheidszorg ] gerechtigt mij daaraan deel te nemen. Uit het onderstaande zult u echter wel begrijpen waarom ik daar geen gebruik meer van wil maken, waarom ik duidelijk verklaar nu niet meer binnen maar buiten het kader van de gezondheidszorg te werken, en me niet langer psychotherapeut maar autonoom therapeut noem.

In ons vak zijn grote veranderingen opgetreden. Het is nog maar enkele jaren geleden dat er 90 sessies vergoed werden waarbinnen een psychotherapie gedaan kon worden,en de therapeut was de professional die hiermee om wist te gaan, kon inschatten hoeveel tijd nodig was voor een verantwoorde behandeling.

Echter, ook in ons vakgebied heeft de managementcultuur toegeslagen. Men wil meten, weten, registreren, programmeren om efficiënter (lees: goedkoper) te kunnen produceren. Behandelgegevens worden in centrale computers gestopt en de daaruit verworven wijsheid is de basis voor nieuw beleid. De persoonlijke vraagstelling van de patiënt wordt gereduceerd tot een klachtcategorie en vervolgens geregistreerd. De BIG-psychotherapeut en ook de psychiater zijn wettelijk verplicht de diagnose van de patient en verdere gegevens aan de verzekeraar en de DIS-staatscomputer door te geven. Ook als men zelf zijn therapie betaalt . Men kan wel aan de verzekeringsregistratie maar niet aan de DIS-registratie ontsnappen. Voor mij is dit alles een schrikbeeld, en niet alleen voor mij (zie ook de website van DeVrijePsych www.devrijespych.nl). De beschikbare ruimte om een goede behandeling plaats te laten vinden is mijns inziens veel te klein. De privacy van de patiënt komt in het geding en de autonomie van de behandelaar als ter zake deskundige wordt aangetast.

Vele jaren heb ik binnen mijn beroepsgroep tegen deze veranderingen gestreden maar het tij valt niet te keren. Dit tot spijt ook van vele collega’s.
Wat staat er dan te doen? Hiervoor moet een ieder zijn eigen oplossing kiezen. Ik heb gekozen voor de weg van de autonomie. Ik werk niet langer binnen maar buiten de gezondheidszorg en noem me voortaan autonoom therapeut. Misschien moet ik zelfs het gene wat ik doe niet langer psychotherapie noemen maar er een andere benaming voor bedenken. Misschien is 'old school' of 'klassieke psychotherapie' wel een goede omschrijving.
Dit is allemaal niet leuk, het heeft me lang bezig gehouden en ik vind het verdrietig. Ook vind ik het tot op heden onbegrijpelijk waarom een zelfbetaler niet buiten de registratieplicht kan vallen, het is een aantasting van de vrijheid van de burger. Maar zo lang dat niet gewijzigd wordt zie ik alleen deze weg om te ontsnappen aan de registratieverplichting. Waarschijnlijk is ook te verwachten dat de psychotherapie die zich binnen het medisch model zal ontwikkelen ook echt anders is dan het gene wat ik doe als ik psychotherapeutisch werk. Mijn doelen gaan verder.
Voor mij staat voorop dat ik mijn vak goed en zorgvuldig kan doen. Ik heb me op een hoog niveau bekwaamd en wil ook graag op een hoog niveau blijven werken. Psychotherapie is een ambacht, en wil je dat goed blijven doen moet je dat ook tot je kerntaak maken. Een goede kok wil ook liever niet bij McDonalds werken. Kwaliteit kost nou eenmaal tijd.

Een dergelijke stap heeft gevolgen, ik begeef me in de onzekerheid van de vrije markt met een particuliere praktijk. Dit is een keuze voor autonomie. Naar mijn opvatting hoort een therapeut, wiens werk het is mensen naar autonomie te begeleiden, zelf ook autonoom te zijn. En voor u betekent het dat u de behandeling vaak zelf zult moeten betalen. Welke mogelijkheden zich dan weer voordoen kunnen we gezamenlijk in een gesprek onderzoeken.

Vaak is het wel even wennen dat een therapie zoals je die graag wilt hebben, niet door algemene middelen betaald wordt. Hiervoor zelf een behoorlijk bedrag te moeten betalen is dan ook een nieuw besef, daar moet je in alle rust over nadenken. Dan moet je afwegen wat het je waard is en hoe hoog het op de lijst van je wensen staat.

Een psychotherapie is een investering in jezelf die, als ze geslaagd is, je in je hele leven op een hoger plan laat functioneren.



VERSCHILLENDE VORMEN VAN BEHANDELING
Mijn kerntaak is het geven van intensieve, inzichtgevende psychotherapie. Ik werk volgens de ISTDP-methodiek [ Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy ] die ontwikkelt is door Davanloo. Hierbij ga ik op zoek naar de onderliggende psychodynamiek die sturing geeft aan het gedrag en zodoende de klachten veroorzaakt. Dit heb ik uitgebreid omschreven in een eerder deel van de website [ U zoekt een psychotherapeut en wilt weten wie ik ben _ Therapievorm die ik gebruik ] Ook kunt u eens kijken op de website van onze vereniging [ www.VKDP.nl ] .
De duur van een dergelijke behandeling hangt af van de problemen waarmee u komt en de mate van kwaliteit van leven die u nastreeft. Kwaliteit vraagt om een kader van rust en zorgvuldigheid. Meestal werk ik met een dubbele sessie om de 14 dagen. Een therapie duurt toch al gauw een jaar. Vergeet u niet dat u patronen wilt veranderen die u al het grootste gedeelte van u leven hanteert.


Soms is het beter dat er geen psychotherapie opgestart wordt. Als iemand zich in een ernstige stresstoestand of een burn-out bevindt is het lichaam dusdanig ontregeld, dat de belasting van een psychotherapie de toestand verergert en zeker niet de fysiologische stressontregelingen zal helen. In een dergelijk geval is mijn advies een behandeling te starten volgens de methode van Sonja van Zweden (psychoanalytica en wetenschapster). In deze CSR-methode (chronisch stress reversal) ben ik goed thuis. Daardoor kan ik een diagnose stellen om te bepalen wat er op dat moment als eerste gedaan moet worden. Soms voer ik die behandeling zelf uit, maar vaak verwijs ik dan door naar een collega.


U kunt mij verder ook consulteren voor een adviesgesprek, een crisisbegeleiding of een korte periode van ondersteunende behandeling. Ik heb ervaring met psychiatrische toestandsbeelden en sinds kort ook met verslavingsproblematiek. Persoonlijke coaching kan ook, de nadruk ligt dan op het directe functioneren in de huidige situatie. Het centrale aandachtspunt is vaak gericht op de mogelijkheden en de eigenheid van de persoon. Daarnaast kijk ik waar de belemmerende factoren zijn. Mijn persoonlijke overtuiging, die ik in loop van de jaren steeds weer bevestigd zie, is dat een mens dat moet doen wat echt bij hem past. Hoe duidelijker het wordt wat dat is, en hoe bewuster je er naar streeft dat te realiseren, des te meer kans op geluk.



Door mijn langdurige en brede ervaring in de therapeutische wereld kan ik in het algemeen goed inschatten wat de behandelingsvorm is die het beste past bij moment van aanmelding.
En tenslotte beschik ik over een uitgebreid netwerk van collega’s. Soms werk ik met hen samen waardoor mijn eigen behandelingen versterkt worden, b.v. met een ademtherapeute als er door een angstproblematiek het adempatroon al lange tijd verstoord is. Een andere keer adviseer ik de gehele behandeling bij een van hen te doen.
We gaan dus samen bekijken wat u nodig hebt en wie daar de meest geschikte behandelaar op dat moment voor is. Misschien bent u gebaat bij een beroepsadvies, een coaching voor uw werksituatie, een lichaamsgerichte therapie en massage, of een creatieve therapie. Graag help ik u bij een dergelijk zoekproces en ik kan u adressen geven van deskundige, betrokken collega’s die in de eerste plaats fijne mensen zijn. Want zoals ik al eerder zei, is de persoon van de behandelaar en de werkrelatie die tot stand komt, van doorslaggevende betekenis voor een geslaagde therapie. Of het dan ook “klikt”, ja dat moet u dan toch echt zelf uitproberen.



U ziet dat in mijn denken over behandeling de oude scheidslijnen tussen “officieel en alternatief” en “psychisch en lichamelijk” niet meer bestaan. De mens en zijn problematiek is complex en er zijn verschillende ingangen en wegen om hulp te kunnen bieden, groei en gezondheid te bevorderen. Deze methoden kunnen elkaar versterken of opvolgen. Wel vind ik het belangrijk dat er goed werk geleverd wordt en dat er respectvol met u word omgegaan.

En mocht een inzichtgevende psychotherapie zijn wat u zoekt, dan moet u gewoon bij mij zijn. Ik zie u graag tegemoet.

De praktijk heeft geen wachtlijst en ik maak altijd binnen een week een afspraak voor een kennismakingsgesprek.


« naar de vorige pagina | naar de volgende pagina »